Woensdag 26 juli
Hey hallo allemaal,
Hier nog een mooie foto van het kampvuur van gisteravond 😊💖, dat was reuze gezellig, fijn met elkaar gezongen, gepraat en veel marshmallows op.
Het is alweer woensdag...de tijd vliegt hier. Nog één dag werken en dat zit de werkvakantie er alweer op...
Sommige begonnen de dag vroeg...en deden mee met de security training, vandaag stond er op de planning -> verdedigingstraining. Begonnen met een warming-up en daarna lieten de security mannen zien hoe ze zich hier verdedigen, we zijn niet allemaal heel thuis gekomen, een aantal met wat schrammen 😉
Verder de dag hebben we gewerkt aan de projecten. Niet iedereen kon beginnen aan de hun project. Bij project schilderen was de verf op, daar moesten ze op wachten. In die tijd hebben ze voor de groep heerlijke pannenkoeken gemaakt en gingen ze die rond brengen bij alle projecten, super lief! In de middag was er weer verf en konden ze verder met huisje twee, ook het laatste huisje.
Bij project sanitair begonnen we met een ontbijt van de Malawianen, die eten heerlijke zoete aardappelen, dus onze magen waren aardig gevuld. Daardoor hadden genoeg energie om weer lekker te metselen. De twee hogen muren zijn vandaag afgekomen, de binnenmuur staat er bijna, daar gaan we morgen mee verder...
Project Gate 2 begonnen de dag met het ruimen van puin. Er waren een aantal kinderen die daarmee hebben geholpen. In de middag begonnen we me het hakken van de grond, waar een muur komt voor de poort.
Rond half 12 gingen er zes mensen van de groep richting 3 weeshuisjes, om de huisvrouwen te helpen met koken, het was de bekende maaltijd nsima. Na het koken mochten ze ook de maaltijd nuttigen, de buiken waren daarmee aardig gevuld. Ze hebben veel geleerd van de Malawiaanse manier van koken.
In de middag was er natuurlijk weer kindermiddag. Vandaag werd het Bijbelverhaal verteld over de verschijning van de engel Gabriël. Met de verwerking hebben ze een Bijbelse poster gemaakt en een boot gevouwen.
Vandaag zijn Corlien en Joanne, samen met de dominee op pad geweest. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Met z'n drieën op de motor. We hebben huisbezoekjes afgelegd bij twee meiden welke problemen hadden met hun menstruatie. Stéphanos helpt hen, zij zorgen dat ze naar het ziekenhuis kunnen gaan en dat zij de goede medicijnen krijgen. Ook deelden we een boekje uit met het verhaal van Mary Jones in hun eigen taal. Het is onze wens dat de meiden die het boekje gekregen hebben, net als Mary Jones hongerig worden naar het Woord van Jezus; de Bijbel. We sloten het bezoek af met een gezamenlijk gebed om de hulp van de Heilige Geest. Daarna zijn we ook nog naar 2 kinderen geweest welke eerst op de compound leefden, maar nu weer terug zijn bij hun eigen community. De verhalen van deze kinderen zijn schrijnend; de kinderen vertelden dat ze soms honger hebben omdat er niet genoeg voedsel is. Daarnaast kunnen wij wel wat leren van hen, ze leven hier in afhankelijkheid van de Heere en geloven dat God hen krachten geeft en ook eten. Tussen de bezoeken door reden we door kleine dorpjes. Veel mensen zwaaiden en riepen azungu (blanke). Het is natuurlijk ook een hele beleving; een dominee op de motor met twee blanken... De wegen zijn ook niet zoals wij ze kennen. Maar ook op "bumpy roads" kun je ver komen. Zelfs met z'n drieën op een motor ;)
Het bezoek heeft ons veel stof tot nadenken gegeven. Niet alleen het omzien naar de ander heeft ons geraakt, maar ook de wijze waarop de dominee met liefde de kinderen wees op de twee wegen; de brede weg en de smalle weg. Hij benadrukte dat het zo goed is om te luisteren naar Gods stem en Zijn geboden en te wandelen op de smalle weg in plaats van te luisteren naar de invloeden vanuit hun omgeving. In hoeverre zijn wij begaan met de kinderen (en volwassenen) om ons heen, zowel op het maatschappelijk vlak maar niet minder als het gaat om het om het geestelijk welzijn.
Mooi om zo met jullie met te leven. Missen jullie wel hoor! Fijne week nog. Groetjes Carin
BeantwoordenVerwijderen